¬|χωρίς “απειλή” …|¬
. . .
είναι πάλι κάτι
ζέστες του κορμιού
που με ταξιδεύουνε
θα με συναντήσεις
στου ονείρου το γιοφύρι ; …
να ξυπνήσω θέλω
και να βρεθώ
να μου φιλάς τα χείλη
“κρύσταλλο”
το ΄”είναι” σου
και πώς να μην
θαμπώσει
η ψυχή και το κορμί μου
όλη
ποθεί
μέσα
απάνω
παντού μου
να σε νιώσει
. . .
^ 2008, Ἰουνίου 30
