¬|χωρίς “απειλή” …|¬

 

. . .

 

είναι πάλι κάτι
ζέστες του κορμιού

που με ταξιδεύουνε

θα με συναντήσεις
στου ονείρου το γιοφύρι ; …

 

να ξυπνήσω θέλω
και να βρεθώ
να μου φιλάς τα χείλη

 

“κρύσταλλο”
το ΄”είναι” σου
και πώς να μην
θαμπώσει

η ψυχή και το κορμί μου
όλη
ποθεί
μέσα
απάνω
παντού μου
να σε νιώσει

 

. . .

 

^ 2008, Ἰουνίου 30