. . .

Σάλεμα
Σάλεμα
Σάλεμα

Γυρεύουμε κάτι να … “σαλεῦει”
για να ποῦμε πως εἶναι … “ζωντανό”

Με το μυαλό
ὃμως, τί γίνεται ;

… ὃταν “σαλεῦει”,
δεν τον λέμε αὐτόν
… “τρελλό” ;

.

Γρήγορα !
Ἀρπάξτε τον !
Μην ξεφύγει !
Θα Μας πάρει ὃλους !
Θα πέσουμε !
Θα Μας ρίξει στο κενό !

.

Συκοφαντία …

κάποιοι την ἐπί~ἀγγέλονται
και σε αὐτούς που την … “ρίχνουν”
ἀπό πάνω κιόλας, … “κατά~ἀγγέλονται”

.

Τί να ἐπί~βιῶσεις, πια !

Τί ἒμεινε να “βρεθεῖ” ;

… να “το” … «ΕΝῶσεις» ;

Δεν ἒμεινε τίποτα “ὃρθιο” …
… με … “πλαγιαστό” …
… με … “λειτουργήσιμο” …
να τ’ ἀκυρῶσεις !

.

Το “ΚΑΘΕΤΟ”
και
το “ΟΡΙΖΟΝΤΙΟ”

“αὐτές” εἶναι ΜΟΝΟΝ
οἱ … “τοπο~θετῆσεις” ;

Το “ΔΕΞΙΑ”
και
το “ΑΡΙΣΤΕΡΑ”

“αὐτές”, ΜΟΝΟΝ
οἱ “κατ~ΕΥ~θύνσεις” ;

.

Γρήγορα !
Πιάστε Την !
Ἒχει ξεΦΥΓΕΙ, πάλι !

.

Οὒτε που ἒμεινε, “κανείς” …

… ΟΥ ΤΕ …

“σελίδα” ἂλλη …

.

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

.

. . . 

πως περπατᾶς σε ἀκροθαλασιές 
μέσα σε ἓνα “τῶρα” 
γεμάτο ἀπό “που μόλις κλείσανε” 
… πληγές ; 

δεν εἶναι ἀπό “φόβο” … 

δεν εἶναι οὒτε το “πατροπαράδοτο”
( και … παρωχημένο πια,
στου “παρόντος Λέωντά” μου )
“θα ὁρμῆσω κι ας ἒχει πόνο” … 

.

Το «ΤΡΥΓΟΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ» 
ἒχει … “ἀπαλότητα” … 

την “κόψη” του “δρεπανιοῦ”
στο «ΘΕΡΙΣΜΑ του ΘΕΡΟΥΣ»
την ξεπέρασα … 

ἀπό “ἐκεῖ” … “τελείωσα” 
σε “περαιτέρῳ” … “τέτοια” 
δεν ἒχει “πίσω γύρισμα” 


.

οὒτε εἶναι … “ἀρνοῦμαι” 

. 

Σιγανά … 

Εἶναι … “σιγανά” …

στο «ΤΡΥΓΟΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ» 
… σιγανά 

τις ῥῶγες των σταφυλιῶν
σιγανά 
να τις μάζέψει ( θέλει ) 

πως ἀλλιῶς να
μην παλιῶσει το … “κρασί” 

… στο «ΕΙΜΑΙ» Μου … 
( που ἐπί~τέλους “ὑπολήπτομαι” ) 
… «ΣΙΓΑΝΑ» … 
ΑΠΟζητῶ να … “ἐκτιλίσσομαι” …

. 

“σήμερα”, τα δῶρα Σου πολλά 

το λέω, το ξαναλέω 
… «ΕΥχαριστῶ» … 

… τρυφερά … 

. 

. 



.

. 

. . .

… μετά ἀπό προς~φορά … «ΕΣένα» …

:

.

.

.

. . .

ἀπό τον “πρῶτο” Σου
χορό
που Μ’ ἀξίωσες
να … “μαρτυρῆσω”

… “δυνάθηκα” …

να “δῶ” τέσσερα πόδια
… “τραγικά” …

“αἰγόκερου” στον Ἣλιο
χωρίς “φόβο”

τις παρά~τολμες ῥάχες
… ὑπεροχῶν …

να ἀκρο~βατεῖ

.

με Φεγγάρι
σ’ ἒνα “καβοῦρι”

πλαγιαστά να περι~πατεῖ
μεταξύ ἀκροθαλασιᾶς
κι ἀμμουδιᾶς

με “κέλυφος”, “δαγκάνες”
ἀθεόφοβα και θεοσεβούμενα
να “σεργιανίΖΕΙ” τη … “ζωῆ”

.

ΔΕΝ χρειάζεσαι “φτερά”

αὐτό που “πλάθεται”
κάτω στη ΓΗ,
“πυλό”
… φτιάχνεις

σε συν~κίνηση
μετα~ἀλλαΖΕΙΣ
τους ΚΟΥΡΟΥΣ
και τις ΚΟΡΕΣ
σε «ΤΕΧΝΗ»

… το πλασμένο «πλαστικό» …

που, ἀπό “πολλοῦ” ἀπ~ἒχει
του … “τωρασινοῦ” το
πλιάτσικο

.

“Κύμματα” φοβερά
δεν Σε … ἀνα~γνωρίΖουν,
δεν “τα” χρειάζεσαι

βράχους, δικούς Σου,
δεν ἀλονίζουν

.

Ἢπια, πράα
γεμάτα ΟΡΜΗ

ὃλα “Σου”
Σε περί~τρι~γυρίΖουν

.

Με ῥωτᾶς
“πῶς ὀμοιάζω” … “ἐγῶ” …

στα μάτια του “προγράμματος”
“Με” μεγάλωσαν
πως “δεν ἀξίζω” για το “10”

σε κάποια “φάση”, ἀπό νωρίς
στον κόσμο αὐτό
της “σύγκρισης”,
της … “ἐπι~τροπῆς”
του μονόφθαλμου “σου ἐπιτρέπω”

ἐνΤΕΛΩΣ συνειδητά
το ἀπόφασισα

στην ἀσπίδα του “παχύ~σαρκου”
να ζῶ
( ἒτσι “το” μετά~φραζαν )
τη “βία”
με “κάποιο τρόπο”
ν’ ἀπο~φύγω

Πολύ μετέπειτα
“το” ἀντι~λήφθηκα
πως

“πλάστηκα” ὑπερ~ωκεάνειο

πως ἀλλιῶς
να ἐπι~τελέσει κανείς
πέρα ἀπ’ τη … «Μεσόγειο» … ;

.

ἀπό μικρή, οἱ “κοντινοί”
( ἡ “μητέρα” μου και οἱ “λοιποί” )
… “ἀ~ταξία” …
με φώναζαν

που δεν “πειθαρχοῦσα”,
δεν “ἒκλεινα στόματα” …

το “πνεῦμα της ἀντιλογίας”
ἦταν ἒν’ ἂλλο “ἀγαπημένο” …

το … “κάναν λάθος στην κλινική”
ἀπό μωρό, παιδί
Μου ἒδωσαν να καταΛΑΒΩ
πως

ΟΝΤΩΣ,
το «ΕΙΜΑΙ» Μου
εἶν’ ἀπ’ ἂλλη … «ΓΗ»

ξεκίνησα
στα 5 μου …

“με το δυσάκι μου στον ὣμο …”
να πάω, να βρεθῶ

με ὃλα “ἐκείνα” τα παιδιά
στου … «ΟΜΟΙῼ» … το δρόμο

.

το “ὃ,τι”
το «ΘΗΛΥ»
το λατρεῦω

και πάλι, ἀπό μικρή
“ἒμαθα”
πως εἶναι “μυστικό”

… “ντροπή” …

… “ἀφύσικο” …

δεν εἶναι … “το δεδομένο”

.

ταξιδεῦω ἀπό “τότες”
που γεννήθηκα

το πρός~φυγας
το ξέρω ΜΟΝΟ
στην “ΚΑΡΔΙΑ” Μου

“σπίτι μου”
δεν ἒχω ζῆσει ἀκόμα

σε “ἐξορία”,
“περι~θωριο~ποίηση”
… το “ἂγγιγμα”,
ἡ ἀγκαλιά μου

.

βίωσα “ἀνάσες” πολλές

τις πιο πολλές κατάφερα
να μην “ἀπο~βιῶσω”

.

“παρά~πονα”
εἶχα πολλά

αὐτό το «ΘΕΡΟΣ»
που “Μας πέρασε”
πολλά
δύναμαι να πῶ,
κατόρθωσα να … “ἡμερῶσω”

.

ἀπό “ἐλιά”
ἀπό “λεμόνι”
ἀλμύρα της “Θάλασσας πλατιᾶς”
και, ΗΛΙΟ~στεγνομένο “σεντόνι”

μᾶλλον, “ἀυτά” θα ἒλεγα
πως εἶναι τα “συστατικά” μου

και, “προς~δοκία” μου
“Κυπρίδια”, ἂξια να γίνω
ὃπως Μου προς~τάΖΕΙ
ἡ ΘΕΑ Μου

.

.

.

.

.

.

. . .

Σοφία *Πλαγιαστή

ΕΥχαριστῶ …

.

.

.

.

. . .

Πως εἶναι δυνατόν
να ἀγκαλιαστεῖ το … “ἀδύνατον” ;

Ὑπάρχει
στο τριασδιάστατο ;

Να μην τρομο~κρατηθῶ
που
{ ΙΣΩΣ ( ; ) … εἶναι ΑΛΗΘΙΝΟ ( ; ) … }
ἐπι~θυμεῖ
ΓΗ~ΝΑΙ~ΚΑ
” Ἐμένα ”
ν’ ἀγαπῆσει
το γήϊνο, το σῶμα μου
( που προγραμματίστηκα να “ἒχω”
ὣς … “ἀπεχθές” … )
να … “πλάσει” ;

Ὃλη μέρα ἒχει
που τα μάτια μου
δεν σταμάτησαν να ἰδρῶνουν …

… οἱ “ἀντί~θετοι” χείμαρροι …

στα μετά μισοῦ αἰῶνα και ἑνός χρόνου
να Με βρίσκει και πάλι ἡ … «ΕΝ~πνευση»

Μου ἒλειψες «Μοῦσα»
ἡ τρυφεράδα της Ἀ~Φθονίας Σου

( ΣΥΝγνῶμη που οἱ ἂνθρωποι
τα ἒχουν μαγαρίσει ὃλα
με … “νομίσματα”
… “πνευματικά δικαιώματα” …
ἡ ΕΥτυχία “συν~τονισμοῦ” )

Και, “Μάνο”, Σ’ ΕΥχαριστῶ !!!

για την ΣΥΝτροφιά Σου
( ~ Πέρα στο Θολό Ποτάμι ~
“Ὁ Μεγάλος Ἑρωτικός ~ Χορίον ὁ Πόθος”, 1972 )
μόνο αὐτό ἀκοῦω
την ἀκοή μου να περισῶσω
ἀπό της μέρας τον ἠχητικό “ἐξωτερικό” βιασμό

Ξέχασα πόσο τρυφερό εἶν’ το χάδι Σου, «Μοῦσα»

ΣΥΝγνῶμη …

δεν ὑπάρχει “ἀπο~λογία”
είδικά ἀπό ἓναν “θνητό”
που ἡ δικαιο~λογία του εἶναι
… “το φθαρτό” …

πῶς να ζητῆσει κανείς
“συγνῶμη” ἀπό το «ΑΦΘΑΡΤΟ» …

ΕΥχαριστῶ
για τη ΜΕΓΑΛΟ~ΨΥΧΙΑ Σου

ΧΡΟΝΙΑ εἶχε να
νιῶσω τον ἀβίαστο ΕΝαγκαλιασμό Σου

και, … “τῶρα” ;

που το “ἂ~φθαρτο”
ἀπό ἓνα “ἀκόμα” … “σῶμα”
το “γήϊνο” Της
ἐπι~θυμεῖ
να … “ζυμωθεῖ”
με το “δικό” μου ; …

…

.

.

…

.

.

.

.

. . .

… and, WHERE is “MY” Saint~hood
if i may ask, eh, +ΠΑΝ ?!!

.

.

.

.

.

. . .

“Τετελεσμένος Μέλλοντας …”

.

«…

take your baby by the hand
and make her do a high handstand
and take your baby by the heel
and do the next thing that you feel

we were so in phase
in our dance hall days
we were cool on craze
when i, you, and everyone we knew
could BElive, do, and share in what was true
oh, i said

dance hall days, love

take your baby by the hair
and pull her close and there, there, there
and take your baby by the ears
and play upon her darkest fears

we were so in phase
in our dance hall days
we were cool on craze
when i, you, and everyone we knew
could BElive, do, and share in what was true
oh, i said

dance hall days, love
dance hall days
dance hall days, love

take your baby by the wrist
and in her mouth, an amethyst
and in her eye, two sapphires blue
and you need her and she needs you

and you need her and she needs you
and you need her and she needs you
and you need her and she needs you
and you need her
and she needs you

we were so in phase
in our dance hall days
we were cool on craze
when i, you, and everyone we knew
could BElive, do, and share in what was true
oh, i said

dance hall days, love

dance hall days, love
dance hall days
dance hall days, love
dance hall days
dance hall days, love
dance hall days

…»

.

.

.

.

.

. . .

.

.

Ἐπίγνωση (για ἘλληνόΦωνους)

.

σ τ ρ ι γ γ λ ι ά

.

Πενταιωνίας ὂνειρα

.

ὁ Νόμος

.

ἀποκεφάλυση

.

Γελειότης

.

Σιγα~λιά

.

Ὃπως την Ὀμορφιά

.

Βροχῆς Φεγγαρολουσμένα Θαλασσοφίλητα

.

μερικά παρα~δείγματα μέσα στα
… “Memory Banks” …
τα ὁποῖα ὃλα … «ΕΥχαριστῶ»

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

.

“since you left my wet embrace …”

.

.

. . .

.

[ Note : a quite “poor” performance
and “unfortunate” translation ]
.

[ Note : “properly” performed …
lyrics in English, in the “description section” ]

.

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

.

. . .

“choosing” LIGHT for “birthday wishes” …

Thank You, Spirit

.

THE “theme song” of “my old paradigm”

«…
~ The Hurting ~
by “Tears for Fears”
debut album (1983)

is it an horrific dream?
am i sinking fast?
could a person be so mean
as to laugh and laugh?

on my own
could you ease my load?
could you see my pain?
could you please explain the hurting?

could you understand a child
when s/he cries in pain?
could you give her/him all s/he needs
or, do you feel the same?

all along
you’ve been told you’re wrong
when you felt it right
and you’re left to fight the hurting

the hurt
hurt
hurt
the hurt
hurt
hurt

get in line with the things you know
feel the pain, feel the sorrow
touch the hurt and don’t let go
don’t let go
don’t let go
get in line with the things you know
learn to cry like a baby
then the hurting won’t come back
won’t come back
won’t come back

the hurt
hurt
hurt
the hurt
hurt
hurt

(is it an horrific dream?)
the hurt, hurt, hurt
(is it an horrific dream?)
the hurt, hurt, hurt
(is it an horrific dream?)
the hurt, hurt, hurt
(is it an horrific dream?)
the hurt, hurt, hurt
(is it an horrific dream?)
the hurt, hurt, hurt
(is it an horrific dream?)
the hurt, hurt, hurt

…»

.

.

.

.

.

. . .

«…

maybe s/he will come out of this
loving me
maybe s/he will come out of this
i smell declarations of solitude
maybe s/he will come out of this

vietnam vet[eran] comes after the war
lands in my house
this wild lion doesn’t fit in this chair

maybe s/he will come out of this
loving me
maybe s/he won’t
i’m not taming no animal
maybe s/he will come out of this

( maybe s/he won’t come atall
seems maybe s/he won’t
somehow i’m not too bothered
either way )

maybe s/he will come out of this
loving me
maybe s/he won’t
i’m not taming no animal
maybe s/he will come out of this

( maybe s/he won’t come atall
seems maybe s/he won’t
somehow i’m not too bothered
either way )

somehow i’m not too bothered
either way
“i refuse”, it’s a sign of maturity
to be stuck in complexity
i demand all clarity
…
maybe s/he will come out of this
or, s/he will feel solitaire
somehow i’m not too bothered
i’d just like to know

…»

.

.

.

.

.

. . .

«…

one breath away from mother Oceania
your nimble feet make prints in my sands
you have done good for yourselves
since you left my wet embrace
and crawled ashore

every boy is a snake, is a lily
every pearl is a lynx, is a girl
sweet like harmony made into flesh
you dance by my side
children sublime

you show me continents
i see the islands
you count in centuries
i blink my eyes

hawks and sparrows race in my waters
stingrays are floating
across the sky

little ones, my sons and my daughters
your sweat is salty
i am why
i am why
i am why

your sweat is salty
i am why
i am why
i am why

…»

.

.

.

.

.

. . .

.

.

«ΚΛΕΨΥΔΡΑ» ~ Klepsydra
[ => “stealing / hiding of water”
> “hiding / stealing what is flux”
= “Hour~Glass” ]
presentation

~ 2004 ATHENS OLYMPICS OPENNING CEREMONY
[ «OUR Humanity’s CALL to +ΠΑΝ that “it is ‘time’…”»
~ ἀλεξίΑ ( penteleón de aRcturi ) ]
( ref : https://www.youtube.com/watch?v=Y7xiDxt7kVk )

music
by “Konstantinos Vita” ( Κωνσταντίνος Β )
~ “Passage”

.

.

.

.

. . .

«…

if the fish swam out of the ocean
and grew legs and they started walking
and the apes climbed down from the trees
and grew tall and they started talking

and the stars fell out of the sky
and my tears rolled into the ocean
and now i’m looking for a reason why
you even set my world into motion

*
’cause if you’re not really here
then the stars don’t even matter
now i’m filled to the top with fear
but it’s all just a bunch of matter

’cause if you’re not really here
then i don’t wanna be either
i wanna be next to you
black and gold
black and gold
black and gold
*

i looked up into the night sky
and see a thousand eyes staring back
and all around these golden beacons
i see nothing but black

i feel a way of something beyond them
i don’t see what i can feel
if vision is the only validation
then most of my life isn’t real

*
’cause if you’re not really here
then the stars don’t even matter
now i’m filled to the top with fear
but it’s all just a bunch of matter

’cause if you’re not really here
then i don’t wanna be either
i wanna be next to you
black and gold
black and gold
black and gold
*

…»

.

.

.

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

.

. . .

… ἦταν “στιγμή ἀ~δυναμίας”
.
την ὁποῖα ( ΠΑΝτα μου )
ἐπί~λέγω
να μετα~νιῶσω
“ΟΧΙ” με το να “ΜΗΝ προ~χωρῆσω”
.
“ΕΙΜΑΙ” ὑπό~λογη
ΜΟΝΟ
στον “ἐαυτό” μου
.
ΓνωρίΖΩ
πως “εἶναι”
προς τον “ΕΥαυτό” μου
ἂν
τη “στιγμή ἀδυναμίας”,
ΔΕΝ παρΟΥΣΙΑστῶ
με ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ
μπρος
στο “μετάνιωμα”
του
να … “κρυφτῶ”
.
ΔΕΝ ὑπάρχει “κρύψιμο”
ἀπό
τον “ΕΥαυτό” !
.
Ἡ ζωῆ χωρίς
«ΦΩΤΟσύνΘΕΣΗ»,
ΔΕΝ εἶναι «ζωῆ»

ΔΕΝ εἶναι “ζωῆ” ΕΝτιμη
.
και,
ἀ~δυνατῶ
να “ζῶ”
χωρίς “αὐτό”
.
Τη “στιγμή ἀδυναμίας”
ἐπι~λέγω
να μεταΝΙΩΣΩ
με ΦΩΣ
.
ἀλε3ίΑ

.

.

.

.

.

. . .

QUESTION :

“… a tree falls in the forest
without any witness …

… does it make a sound ? …”

. 

the answer is
:
«… no, ofCourse NOT … if
every BODY ( yes, “living corpses” )
are KEEPING SO BUSY
NOT
to miss “the forest”, for “The Tree” ! …»

.

… and “that”, has been “my life” … 

.

QUESTION :

“… how many “days” would it “take”
BEfore
“my BODY”
could be “discovered” ? …”

.

the answer is
:
«… UNknown …»

.
… and “that”, has been “my life” … 

.

QUESTION :

“… how many people would “attend” … “the funeral” ? …” 

. 

the answer is 
: 
«… UNknown … how~ever,
ALL of “them” would be wearing their … “masks” ! …»

.

… and “that”, would have been “my life” … 

.

« ΕΥχαριστῶ ΘΕΙΟ
που ΜΑΣ προς~ἒχεις 
και για ΟΛΑ 
που ΜΑΣ παρ~ἒχεις »

.

.



.

.

. 

. . . 

Το ῥητό λέει :
“τα τριαντάφυλλα 
εἶναι ἡ κορῶνα του κῆπου …
ἀλλά,
… ἡ μαργαρίτα εἶναι ἡ καρδιά του”
.
Και, ἡ “Καρδιά”
ΔΕΝ εἶναι για
“μάδισμα”
.
Σε “ΠΝΕΥΜΑ” 
«ΕΙΜΑΙ»
“ΕΝδημική ὁρχΙΔΕΑ”

Σε “ΨΥΧΗ” 
«ΕΙΜΑΙ» 
“ΕΝδημικό ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ” 
.
ΔΕΝ χρειάζεται 
κανείς 
“δοκτωράτο ἀνθοκομίας” 
για να “ΤΟ” ΕΝ~νοῆσει !
.
οἱ ἂνθρωποι
που
ΔΕΝ ἀντι~λαμβάνονται 
τη δια~φορά, 
ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΟΡΟΥΝ ! 
.
Με ΕΝ~τρια~φέρει
ΜΟΝΟ “ἡ ἐργασία”
Α~ΛΗΘΕΙΑΣ
προς “manifesting” 
το “ΜΕΓΑΛΕΙΟ”
της ΖΩΗΣ,
με ΤΙΜΗ
στο ΦΩΣ
.
ἀλε3ίΑ 

.

.

“New Moon” in Virgo, September 2021

.

.

.

. . .

.

.

.

.

.

. . .

COME ON … “YOU” KNOW IT … !!! …

… B E   F R E E … !!! …

.

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

. . .

.

[ written & produced by “Prince” ] .

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

. . .

.

.

.

.

. . .

.

… GET FREE !!! …

.

.

.

.

. . .

… GET BRAVE !!! …

.

.

.

.

. . .

… GET TRUTH~FULL !!! …

.

.

.

.

. . .

… GET INSPIRED !!! …

.

.

.

.

. . .

.

.

. . .

.

.

.

. . . 

 

.



.

. 



.

.

. . .

… “where” “i” “grew”  «UP»

.

.

. . .

… ever since i was 11 years of age

in the 5 consecutive (and ONLY) Sundays
he “spent”, FOR “me”
(it was NOT “for” me, really still),
to
pronounce his “identity” as “J.R.” (of “Dallas”)
and,
proclaim that “HIS money”
(the main “measurement of value” he EVER had
maybe “second” only to “fucking pussy”,
glorious be … “VIA~agra” !)
was … … …

… in “any way” …

… exactly 40 years later …

.

.

.

.

* … … ἐπί~μένεις
( ἀπό “γραφή” Σεπτεμρίου 15, 2015, ΕΠΙ~ΤΕΛΟΥΣ σε “ἒκ~δοση” )

* … > * ~ Ἡ Ἐπι~Στροφῆ ~ * <
( δείγμα ἐργασίας σε θεατρικῆς συγγραφῆς course )

.

.

. . . 

Cried “today”, for
the abominable treatment 
of
DISHONEST “loved ones” 

who
cheatingly “accepted” 
all the “offerings” 
of “love appreciation” 
and 
yet, have CHOSEN 
to “smear” and “attack”
with “gaslighting” and
“neglect”

.

Cried “today”, beCause 
ΣΥΝ~ΠΑΝ 
“showed” me «ABUNDANCE» 
in 
a TOTAL “stranger”, 

that

“recognised” me 
and, wished
themselves and their children
to be “instructed” by me,
who 
“offered” me
the little of what “money” they had, 
means to transport myself, 
and,
“provided” me with “food” to eat 
and
shared an “embrace” with me

beCause 

they “saw”,
beyond their “ego” self, 
to “what” 
“my” needs are
as a TRUE «PhotoAdelphi»
would … 

.

“today” i cried 
over the «Blessed Seeds» 
am finally “reaping” 
in Gratitude …

. 

. 

.

.

. . .

… ἢθελα να φωτῆσω
σκοτεινές γωνιές, “σκέψεις”, πως
ἲσως Σε θωρῶ “μικρή”
.
δεν δύναμαι να “δῶ” κανέναν
ὣς “μικρό”.
μόνον “potential” εἶμαι
φτιαγμένη να “βλέπω”.

Και “ὂχι”, δεν ἒχει να κάμει με
“expectations” δικά μου …!

“ΒΛΕΠΩ” αὐτό που “φέρουν”
οἱ ἂνθρωποι μέσα τους
και που
τρομάζουν να παραδεκτοῦν πως
εἶναι ΙΚΑΝΟΙ για “ΜΕΓΑΛΕΙΟ” !

Καταλῆγουν να τους “φταῖω” πως
εἶναι δικές μου “φαντασιώσεις”,
δικά μου “conditions” !

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ
Η ΕΥΘΥΝΗ !
Το “accountability” !

Το “ΜΕΓΑΛΕΙΟ” εἶναι μόνο
ΜΕ ΦΩΣ !

Και εἶναι “εὐκολότερο” να περάσει
κανείς τη ζωῆ του, χωρίς την “εὐθύνη” …

Να του “φταῖει” αὐτός που του
ὑπενθυμίζει την “ὑπο~κρισία” …

ΔΕΝ ΔΥΝΑΜΑΙ ΝΑ “ΔΩ”
ΚΑΝΕΝΑΝ ΩΣ ΜΙΚΡΟ !

Και, ἀπλά, ΠΑΙΡΝΩ ΤΗΝ
ΕΥΘΥΝΗ ΜΟΥ, για το “μεγαλείο”
της ζωῆς μου.
.
Πίστεψα πως γεννήθηκα να ἒχω
“ΣΥΝτροφιά”
σε “αὐτό”.

Προς~ευχήθηκα …
.
Ὃπως και νά ‘χει
… προ~χωρῶ

.

.

.

.